Przesiewacze o liniowej charakterystyce pracują najefektywniej w zakresie oczek od 0,1 mm do 30 mm. Maszyny te mogą pracować poziomo lub ze spadkiem.
Przesiewacze odwadniające mogą pracować z wzniosem do 4°. Przesiewacze rotacyjne i eliptyczno-rotacyjne posiadają wypadkowy kąt podrzutu materiału bardziej stromy niż w maszynie liniowej. Komponent transportowy w tych maszynach jest mały i matematycznie trudno-definiowalny. Przesiewacze te bardzo dobrze realizują proces przesiewu na średnich i dużych oczkach pokładów sitowych, gdzie wymagana jest największa siła wyrzutu materiału z oczek sita. Transport materiału na pokładach sitowych przy tych przesiewaczach realizujemy poprzez ustawienie maszyn ze spadkiem. Przesiewacze rotacyjne i eliptyczno-rotacyjne najefektywniej pracują od wymiarów oczka 2 mm do 60 (80) mm. Z tego powodu są często spotykanymi przesiewaczami w żwirowniach i kamieniołomach.
III.3.E Rodzaje i sposoby montażu pokładów sitowych
W rozdziale II. 2. D omówiono podstawowe rodzaje pokładów sitowych oraz sposób mocowania pokładów poliuretanowych do pokładów przesiewaczy. Pokłady sitowe z blachy perforowanej są przykręcane do poprzecznych trawers przesiewaczy. Jest to bardzo skuteczna, prosta i tania metoda ich mocowania. Zdecydowanie bardziej skomplikowane w montażu są pokłady stalowe plecione. Rozróżniamy tutaj dwa podstawowe sposoby napinania tych pokładów. Pierwszym sposobem najczęściej spotykanym przy małych i średnich maszynach jest napinanie wzdłużne (zgodne z kierunkiem ruchu materiału). Ten sposób napinania zalecany jest przy przesiewaniu materiału drobnoziarnistego o średnicy do około 4 mm (oczywiście może być również używany do większych oczek). Pokład napinany wzdłużnie w swoim poprzecznym przekroju tworzy linię prostą, a w przekroju wzdłużnym tworzy łuk.
Dzięki tej konstrukcji materiał transportowany jest na całej szerokości sita równą warstwą, co przy drobnych oczkach jest bardzo ważne, gdyż wykorzystujemy w ten sposób optymalnie całą szerokość pokładu sitowego. Drugim sposobem częściej używanym przy maszynach dużych jest napinanie poprzeczne (poprzecznie do kierunku ruchu materiału). Ten sposób napinania powoduje, że sito w przekroju podłużnym tworzy linię prostą a w przekroju poprzecznym tworzy łuk i w sytuacji gdybyśmy próbowali przesiewać bardzo drobny materiał na takim pokładzie, to materiał ten „spłynie” z środkowej części maszyny na boki i tym sposobem w środku pokładu nie będzie materiału, a po obydwu bokach będziemy mieli zbyt wysoką warstwę, która nie da się optymalnie przesiewać. Dlatego napięcie poprzeczne pokładu sitowego powinno być stosowane tylko przy większych oczkach sita, gdzie również warstwa materiału posiada odpowiednią wysokość. Grubsza warstwa materiału na pokładzie sitowym powoduje, że materiał tylko w nieznaczny sposób zsuwa się na boki, co przy większych oczkach sita nie stanowi istotnego problemu. Podstawowym elementem decydującym o poprawności pracy i żywotności pokładu sitowego jest jego prawidłowe napięcie. W tym celu należy tak skonstruować przesiewacz żeby pokład nie „odrywał” się podczas pracy maszyny od podpierających go trawers. Poniżej pokazano zasady konstruowania obydwu rodzajów napinania sita.
Wymiar n będący rozstawem trawers (podpór pokładu sitowego) zależny jest w głównej mierze od grubości drutu z którego wykonane jest sito. Zależności te zestawiono w poniższej tabelce.
Średnica drutu w mm Maksymalny rozstaw trawers
0,15 – 0,5 250
0,5 – 1,25 270
1,25 – 3,0 290
3,0 – 5,0 320
Maksymalna długość pokładu sitowego dla drutu < 0,5 mm wynosi 2500 mm
Maksymalna długość pokładu sitowego dla drutu 0,5 do 1,25 mm wynosi 2800 mm
Maksymalna długość pokładu sitowego dla drutu > 1,25 mm wynosi 3000 mm
Szczegół realizacji napinania wzdłużnego
Przykład poprzecznego napinania pokładu sitowego współpracującego z kulkowym urządzeniem wspomagającym
Stopień napięcia pokładów sitowych wymaga sporego doświadczenia od montażysty. Niestety nie można tutaj operować żadnymi sparametryzowanymi danymi, gdyż dla każdego rodzaju oczka, średnicy drutu i długości pokłady mamy do czynienia z innymi siłami napinającymi. Generalna zasada polega na tym, że pokład podczas pracy maszyny nie może odrywać się od trawers. Doświadczony montażysta, uderzając ręką w środek pola napiętego sita musi stwierdzić czy napięcie pokładu jest właściwe.
III.3.l Rozruch próbny przesiewaczy
Przy rozruchu próbnym przesiewaczy ze względu na wysokość konstrukcji maszyn wielopokładowych i na większą wiotkość konstrukcji maszyn z otwartym dnem, bicie boczne tych maszyn sprawdzamy w 3 punktach (wlot, środek i wylot) dolnego pasa i 3 punktach górnego pasa ściany bocznej maszyny. Podczas rozruchu przesiewaczy musimy zwrócić uwagę na poprawność zabudowy pokładów sitowych i ich właściwe napięcia. Po 1 do 2 godzin pracy przesiewacza na stanowisku testowym powinny być dociągnięte napinacze sit plecionych napinanych wzdłużnie lub poprzecznie. Należy sprawdzić poprawność działania KUW jeżeli takie jest zabudowane. W tym wypadku optycznie oraz przez przyłożenie dłoni należy sprawdzić, czy kulki z właściwą wyczuwalną dynamiką uderzają o sito. Ze względu na wielkość napędów przy dużych przesiewaczach należy po 4 godzinach pracy zmierzyć w okolicach łożysk temperaturę napędów.